Dzieci w wieku niemowlęcym posiadają kilka odruchów bezwarunkowych, które pomagają im w codziennym funkcjonowaniu. Jednym z nich jest odruch atos, który pojawia się już w 18. tygodniu życia płodowego, a zanika w wieku sześciu miesięcy. Jest to odruch fizjologiczny, czyli pojawiający się w wyniku bodźca zewnętrznego lub wewnętrznego i zachodzi przy udziale ośrodkowego układu nerwowego. Polega on na tym, że dziecko pod wpływem przekręcenia główki w bok prostuje rękę i nogę po stronie, w którą skierowana jest twarz i zgina kończyny po przeciwnej stronie.
Rola odruchu atos
Odruch atos, tak jak każdy z odruchów bezwarunkowych, pełni określoną rolę w początkowym życiu i występują często podczas snu dziecka:
-
Już w życiu płodowym wspomaga, takie funkcje jak: ruchy maleństwa, w tym na przykład kopanie. Rozwija także ruchy jednostronne, stymuluje układ przedsionkowy oraz wpływa na rozwój napięcia mięśniowego i połączeń nerwowych.
-
Odgrywa ważną rolę w procesie narodzin, ponieważ ułatwia noworodkowi wejście w kanał rodny.
-
Zapewnia odpowiedni przepływ powietrza podczas leżenia na plecach.
-
Wspomaga koordynację ręka-oko oraz poczucie odległości na długość ramienia.
-
Dzięki odruchowi atos dziecko leżące na plecach obustronnie obciąża ciało.
Kiedy odruch atos powinien budzić niepokój?
Jeśli odruch atos nie zaniknie po szóstym miesiącu życia, może to świadczyć o zaburzeniach ośrodkowego układu nerwowego. W wyniku tych zaburzeń dochodzi przede wszystkim do zaburzeń funkcji lokomocyjnych – więcej na ten temat: https://humana-baby.pl/blog/odruchy-niemowlat-je-interpretowac/. Utrudnia on wtedy dwustronną koordynację ciała, co w efekcie sprawia maluszkowi trudności w raczkowaniu czy zaburza równowagę podczas nauki chodzenia. Przetrwały odruch atos zaburza również pracę oczu, pisanie, równowagę podczas ruchów głowy oraz koordynację ręka-oko i integrację przedsionka z innymi zmysłami. Aby jak najszybciej zaobserwować przetrwały odruch, należy zwracać uwagę na postępy dziecka w nauce poruszania się. Pierwszym znakiem mogą być trudności w pełzaniu i raczkowaniu. Jeśli więc zaobserwujemy wystepowanie odruchu atos u dziecka, które skończyło szósty miesiąc życia, należy skonsultować się z lekarzem. Wymaga ono bowiem pracy z terapetą, który dostosuje rodzaj ćwiczeń do wieku pociechy i jej możliwości fizycznych. Choć każde dziecko rozwija się w swoim tempie, to wszelkie wątpliwości dobrze jest rozwiać u pediatry, który dokładnie zbada istniejące odruchy i zaleci dalsze postępowanie. Wczesna diagnoza pozowoli podjąć odpowiednie działania mające na celu korekcję nieprawidłowych zachowań i jak najszybszy powrót do pełnej sprawności.
