STAN SUROWY OTWARTY

Między nami znów zaiskrzy,
Odnajdziemy blask i wdzięk,
Zakończymy smutny shopping
Sztucznych, galeryjnych szczęść.
I będzie jak dawniej,
Przestańmy się spieszyć, 
Zacznijmy od nowa,
Od tych małych rzeczy.
Sylwia Grzeszczak, Małe rzeczy (2011)

Jesienią 1985 roku w Moderna Museet w Sztokholmie miała miejsce wystawa Dialog. Brało w niej udział ośmiu polskich artystów związanych ze środowiskiem galerii Foksal. Ponieważ formuła pokazu opierała się na tytułowym dialogu, każdemu z nich dano możliwość zaproszenia jednego dowolnego artysty z zagranicy. W projekcie wzięli udział: Henryk Stażewski – Daniel Buren, Edward Krasiński – Lars Englund, Maria Stangret – Christian Boltanski, Zbigniew Gostomski – Barry Flanagan, Lesław i Wacław Janiccy – Gilbert & George, Tomasz Tatarczyk – Susan Rothenberg, Leon Tarasewicz – Ian McKeeyer. Faktem jest, że zaproszeni do udziału w wystawie artyści nigdy się nie spotkali. Forma dialogu stała się więc jedynie jego zapowiedzią i impresją, a wystawa kolażem myśli i treści oraz rodzajem symulacji poznania. Z drugiej strony przybrała rolę kreatora myśli dialektycznej, rezonującej, poprzez wielokierunkowe poszukiwania,  stawiając na piedestale doświadczenie. Dialog postawił pytanie o formę i sens kreacji tego typu działań.

Końcem września 2013 roku na antenie telewizji Polsat zostaje wyemitowany pierwszy odcinek programu Nasz nowy dom. Jest to program oparty na niezawodnych produkcjach tego rodzaju z USA. Rodziny, które zostały wybrane do udziału, mieszkają w fatalnych warunkach, a ich status ekonomiczny jest bardzo niski. Pod czujnym okiem kamer specjaliści przerzucają się pomysłami, tocząc wyścig z czasem i przeciwnościami losu. Ekipa programu z Katarzyną Dowbor na czele dokonuje, wydawałoby się niemożliwego, w pięć dni remontuje dom wybranej rodziny, dając jej tym samym namiastkę luksusu i stabilizacji. Domownicy stają się aktorami, którzy 'po ostatnim klapsie’ anonsującym zakończenie nagrania, pozostają osamotnieni w swojej 'nowej rzeczywistości’.  Ogrzani światłem kamer i blaskiem celebrytów mają rozpocząć lepsze życie w poczuciu własnej wyjątkowości.

Te dwie historie są swego rodzaju paralelą dla działań jakie podjęli artyści oraz kuratorzy formułujący wystawę Stan surowy otwarty. Jest to druga ekspozycja w ramach projektu Północ – Południe, który ma na celu konfrontować twórców z dwóch krańców Polski. Tak więc pytanie o dialog staje się w tym miejscu jak najbardziej zasadne.
Przywołana figura programu telewizyjnego z Katarzyną Dowbor przypomina działania jakie wzięli na siebie twórcy projektu. W równe pięć dni ekipa techniczna pod kierownictwem Gabrieli Warzyckiej-Tutak oraz Aleksandra Celusty przystąpiła do montażu wystawy. Wnętrze galerii, pozbawione tradycyjnej funkcji wystawienniczej, zostaje tutaj sprowadzone przede wszystkich do roli i rangi malarskiej, podłoża na którym ściana staje się nośnikiem treści. Narracja wystawy budowana jest w ciągłej relacji z zaproszonymi do wystawy twórcami. Etap montażu staje się doświadczeniem, próbą unifikacji architektury, rzeźby oraz malarstwa zacierając granicę pomiędzy sztuką a życiem. Etap ten dąży do wykreowania wspólnego 'świata’ dla twórcy i odbiorcy.

Daniel Cybulski
Urodzony w 1980 roku w Gdyni. W 2013 roku obronił dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku na kierunku Malarstwo w pracowni prof. Jerzego Ostrogórskiego. W 2012 roku studiował w Hochschulle für Künste Bremen. Finalista wielu konkursów, nominowany do „Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców Kultury 2014”. Laureat Nagrody Specjalnej w konkursie „Artystyczna Podróż Hestii 2012” oraz Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w konkursie „Najlepsze Dyplomy 2013”.  W 2014 roku zdobywca Grand Prix w konkursie „Promocje 2014”, a w 2016 nagrody ufundowanej przez Closs-Polska w 12 edycji Konkursu Gepperta. Obecnie doktorant III roku Międzywydziałowych Studiów Doktoranckich ASP w Gdańsku. Swoje prace wystawiał między innymi w Galerii Arsenał w Poznaniu, galerii MD-s we Wrocławiu, Gdańskiej Galerii Miejskiej, Pałacu Sztuki w Krakowie i zagranicą w HDLU w Zagrzebiu oraz w Pałacu Sztuki we Lwowie. Jego prace znajdują się między innymi w kolekcjach Muzeum Narodowego w Gdańsku, Galerii Sztuki w Legnicy oraz kolekcji Fundacji Hestii. Mieszka i pracuje w Sopocie. 

Radosław Deruba
Urodzony w 1987 roku w Chojnicach. Performer wizualny, wykonawca wizualizacji generatywnych. Swoje prace prezentował na licznych koncertach i wystawach indywidualnych na całym świecie, m.in. w Centro Nacional de las Artes w Meksyku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Brancaleone w Rzymie, Audioriver Festival, Tauron Festival, Interference Festival, Pałacu Królewskim w Warszawie, CETA we Wrocławiu, Circle of Light w Moskwie, CSW w Gdańsku, Toruniu I Warszawie czy w Loophole w Berlinie. Zwycięzca Grand Prix Festiwalu Videozone 2015 na najlepsze wizualizacje. Koordynator Międzynarodowego VJ Battle na Interference Festival. Prowadzący warsztaty z zakresu animacji I wizualizacji. Współtworzył audiowizualny kolektyw INFER.

Emilia Kina
Urodzona w 1990 roku w Krakowie. W latach 2010-2015 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Zajmuje się głównie malarstwem i fotografią. Jej prace wynikają z refleksji teoretycznej i często mają swoje odniesienia w malarstwie dawnym. Wykorzystywany przez Emilię motyw obrazu-kurtyny jest silnym odniesieniem do pojęcia obrazu rozumianego jako renesansowe okno na świat. Motyw otwarcia zostaje zastąpiony obrazem, który niejako zasłania sam siebie, manifestując przy tym swoją fizyczność. Emilię interesuje materialność obrazu oraz prosta forma wynikająca ze złożonych zagadnień.

Filip Rybkowski
Urodzony w 1991 roku w Szczecinie. W latach 2010-2015 studiował na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. W swojej pracy twórczej łączy różne media, takie jak malarstwo, fotografia czy wideo. Tworzy obiekty artystyczne i instalacje. Silnie odwołuję się do historii sztuki, czasowości dzieła i jego wyjątkowości. Odnosi się przy tym do zagadnienia zabytku. Kluczowe miejsce w jego refleksji teoretycznej zajmuje obraz i przynależne mu medium, będące jego nośnikiem. W najnowszych realizacjach historia ma dla niego charakter plastyczny i uwarunkowany samym obrazem. 

Robert Seikon
Urodzony w 1987 roku w Gdyni. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Artysta specjalizuje się w tworzeniu unikalnych abstrakcyjnych kompozycji, które za pomocą płaskich płaszczyzn barwnych i precyzyjnie opracowanych form geometrycznych tworzą dialog z miejscem-architekturą, krajobrazem czy pejzażem miejskim. Dzieła wizualnie korespondują z otoczeniem, czasami wtapiając się w nie, często tworząc pełne napięcia kontrasty. Od kilku lat aktywnie podróżuje po świecie tworząc swoje prace również na wsiach oraz pustostanach. Malarstwo to nie mogłoby istnieć bez architektury, nie jest nośnikiem treści, ale przypomina, że forma, rytm i kolor ma moc oddziaływania na naszą psychikę podobną muzyce. Tworzy obrazy, rzeźby, instalacje oraz murale.

Michał Sroka 
Urodzony w 1984 roku w Rzeszowie. Mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Wcześniej ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Asystent w Pracowni Malarstwa Prof. Andrzeja Bednarczyka. Głównym obszarem jego zainteresowań jest malarstwo, rysunek obiekt I fotografia. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach,  licznych konkursach, warsztatach oraz jako pomoc w organizacji wystaw, konferencji i pokazów filmowych. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, malarstwem ściennym, grafiką warsztatową, fotografią i projektowaniem.  Współpracuje z Muzeum Etnograficznym w Warszawie oraz University of Applied Arts w Wiedniu.

Miejsce: Gdańska Galeria Miejska 1, ul. Piwna 27/29
Wernisaż: 28.04.2017, godz. 19.30
Wystawa: 28.04 – 09.07.2017
Artyści: Daniel Cybulski, Radosław Deruba, Emilia Kina, Filip Rybkowski, Robert Seikon, Michał Sroka
Kuratorzy: Gabriela Warzycka-Tutak, Aleksander Celusta