Nadżerka jest wynikiem stanów zapalnych narządów intymnych kobiet. Może pojawić się również wskutek zakażenia wywołanego przez bakterie, wirusy lub grzyby. Nadżerka powstaje także jako efekt zaburzeń hormonalnych lub podrażnień mechanicznych. To trudna choroba, która nie daje o sobie praktycznie znać. Najczęściej jest wykrywana przy okazji innych dolegliwości.
Nadżerka to ubytek tkanki nabłonka w pochwie. Wygląda jak drobna i czerwona plamka umiejscowiona na błonie śluzowej. Pomimo tego, że jest to schorzenie, które rzadko samo się ujawnia, nadżerka posiada jednak kilka charakterystycznych objawów skłaniających kobietę do przeprowadzenia badań lub przynajmniej udania się do gabinetu ginekologicznego na wizytę kontrolną. Nadżerka występuje również u kobiet przechodzących menopauzę.
Objawy nadżerki
Do charakterystycznych symptomów nadżerki należą obfite upławy o żółto-zielonym zabarwieniu i bóle brzucha. Ubytek tkanki powoduje produkcję dużej ilości śluzu. Mogą wystąpić również bóle okolic krzyża, które są spowodowane stanem zapalnym pochwy. Często pojawiają się również pieczenie i świąd narządów intymnych kobiety.
Innymi symptomami nadżerki są krwawienia. Mogą one występować po przeprowadzonym badaniu ginekologicznym lub/i podczas stosunku płciowego. Wszystko uzależnione jest tak naprawdę od typu choroby oraz tego, w jak zaawansowanym stopniu występuje schorzenie.
Typy schorzenia: prosta, brodawkowa, krwawiąca, gruczołowa
Istnieją różne odmiany nadżerki. Każda z nich chociaż ma podobne objawy to różni się ich natężeniem oraz towarzyszącymi symptomami. Nadżerka prosta występuje w formie gładkiej, świeżo powstałej, czerwonej zmiany. Brodawkowa, jak sama nazwa wskazuje, ma brodawkowatą powierzchnię i istnieje razem ze stanem zapalnym pochwy. Nadżerka krwawiąca jest wówczas, gdy powierzchnia zmienionej tkanki krwawi w trakcie współżycia. Natomiast gruczołowa występuje, gdy wokół ubytku pojawiają się zmiany gruczołowe, które produkują śluz.
Jak leczyć nadżerkę? Kilka porad
Warto pamiętać o tym, że im wcześniej zostanie zdiagnozowana nadżerka, tym szybciej i prostszymi sposobami będzie można ją wyleczyć. Wcześnie rozpoznana wiąże się ze stosunkowo krótkim czasem leczenia. To schorzenie samo w sobie nie jest groźne, dopiero jego zaniedbanie może spowodować poważne powikłania, a co za tym idzie, nieprzyjemne konsekwencje.
Leczenie rozpoczyna się od badania ginekologicznego. Lekarz dokładnie bada narząd, a następnie określa przyczynę choroby. W tym przypadku duże znaczenie będzie miało badanie cytologiczne, a konkretnie pobrany wymaz, który przedstawi stan komórek nabłonka. Po takiej diagnostyce lekarz dopiero wprowadza odpowiednie leczenie.
W przypadku terapii lekowej, najczęściej zalecane są środki przeciwzapalne oraz preparaty wspomagające gojenie się nadżerki. Ginekolog stosuje tego typu kurację, gdy zmiany są niewielkie i nie ma powodu do obaw przed powikłaniami.
Innym sposobem leczenia jest koagulacja chemiczna. Polega na wprowadzaniu do pochwy preparatów, których zadaniem jest zlikwidowanie chorego nabłonka. Lekarz może również zastosować fotokoagulację, kriokoagulację, leczenie zachowawcze bądź terapię zabiegową.
