Wiele kobiet wychodzi z założenia, że zmiana pracy po przekroczeniu 40. roku życia to szaleństwo. Strach przed nieznanym i przyzwyczajenie tylko utwierdzają w przekonaniu, że nie warto zmieniać miejsca zatrudnienia. Prawda jest jednak zupełnie inna – znalezienie nowej pracy, ba przebranżowienie się, nie znają ograniczeń wiekowych, choć wymagają odpowiedniego przygotowania.
Oznaki, że czas zmienić pracę
Mam 42 lata i nie czuje się dobrze, w miejscu, w którym pracuję. Skończyłam 45 lat i jestem niezadowolona ze swojej dotychczasowej pracy. To tylko jedne z wielu głosów kobiet po czterdziestce, które zaczynają dojrzewać do decyzji o zmianie pracy. Pomimo 20 czy 25 lat doświadczenia zawodowego, część z nich boi się radykalnych rozwiązań. Są jednak pewne znaki, które mówią o tym, że nie należy zbyt długo z tym zwlekać. Co można do nich zaliczyć?
- Towarzyszy ci przewlekłe zmęczenie – działa ono demotywująco, nie zachęca do dalszego działania, pojawia się także uczucie znużenia, związane z permanentnym stresem, który zaczyna odbijać się nie tylko na zdrowiu psychicznym, ale również na kondycji fizycznej (przewlekłe bóle brzucha, pleców, niewyspanie).
- Nie masz szansy rozwijać swoich pasji i zainteresowań – dotychczasowe miejsce pracy nie daje ci możliwości rozwoju, nie pozwala na doszkalanie się, zabiera zbyt wiele twojego czasu, przez co brakuje ci wolnych chwil na rozwój pasji.
- Nie czerpiesz satysfakcji finansowej – finanse nie są w stanie zrekompensować ci nadmiaru obowiązków, braku wolnego czasu.
- Tracisz zainteresowanie pracą – nawet z pozoru zwykłe rozmowy ze znajomymi o pracy wywołują u ciebie niechęć, łapiesz się na tym, że marzysz o innej karierze, zazdrościsz swoim przyjaciołom oraz rodzinie zajmowanych posad.
Plan pomaga w obraniu właściwej ścieżki zawodowej
Jeśli chociażby jeden z punktów odpowiada twojemu nastrojowi, a perspektyw na polepszenie swojego statusu w obecnej firmie nie ma, trzeba pomyśleć o zmianie pracy. Oczywiście nie z dnia na dzień. Przyda się opracowanie pewnego planu, który ułatwi działania. Powinien on uwzględniać odpowiedzi na kilka bardzo ważnych pytań:
- Czy widzę się dalej w branży, w której teraz funkcjonuję, czy może potrzebne mi przebranżowienie?
- Jakie mam potrzeby? Czy ważne są dla mnie tylko aspekty finansowe, czy zależy mi na różnych benefitach i udogodnieniach, np. możliwości pracy zdalnej?
- Ile czasu mogę poświęcić na szukanie pracy?
- Jakie miejsca pracy mnie interesują: duże firmy międzynarodowe, np. Bridgestone Poznań, czy mniejsze przedsiębiorstwa lokalne?
Zastanowienie się nad tymi pytaniami pomoże obrać cel. Do jego zrealizowania przyda się też zastosowanie zasad takich jak:
- Dopracowanie i uaktualnienie dokumentów aplikacyjnych (CV, list motywacyjny, profil na portalu społecznościowym typu Linkedin).
- Stałe dokształcanie się i doszkalanie.
- Obserwowanie branży oraz przeprowadzenie krótkiego researchu na temat firmy, do której chcemy aplikować.
- Zdobycie doświadczenia, w przypadku wyboru nowego zawodu. Dobry rozwiązaniem jest np. wolontariat (najczęściej można bez problemu pogodzić go z dotychczasową pracą).
Jest coraz więcej możliwości
Jeszcze kilka lat temu synonimem udanej kariery zawodowej były wysokie zarobki oraz stałość zatrudnienia. O ile pierwsza kwestia raczej się nie zmieniła, o tyle druga, współcześnie jest trudna do zrealizowania. Coraz rzadziej można spotkać osoby, które całe życie zawodowe przepracowały w jednym miejscu (choć u przedstawicieli starszych pokoleń wciąż jest to normą). Obecnie raczej częściej zmieniamy miejsca pracy. Wynika to przede wszystkim z tego, że jest dużo więcej możliwości niż np. 30 lat temu. Pracy w Poznaniu, Krakowie, Szczecinie, Warszawie czy w innych dużych lub mniejszych miastach jest coraz więcej. Oprócz publicznych zakładów pracy czy organizacji diametralnie zmienił się sektor prywatnych firm. Do tego, wiele osób decyduje się również na założenie własnych działalności. Ta zmiana to też wynik tego, że rośnie wśród kolejnych pokoleń potrzeba samorealizacji. Ukończenie 40 lat to żadna przeszkoda w jej urzeczywistnieniu.
