Czy ziemniaki mogą znaleźć się w diecie odchudzającej, czy faktycznie są tak tuczące, że należy je całkowicie wyeliminować z diety? Te pytania często nurtują osoby, które marzą o tym, by raz na zawsze pożegnać zbędne kilogramy.
Jak tu przejść na dietę, skoro zewsząd słyszymy, że ulubione ziemniaczki muszą być z niej kategorycznie wyeliminowane? Nic bardziej mylnego: można jeść ziemniaki, ale w odpowiedniej ilości i w odpowiedni sposób przyrządzone.
Pan Ziemniak
Hiszpanie odkryli ziemniaki w pierwszej połowie XVI w., wówczas przywieźli je do Europy. Do Polski ziemniaki dotarły najprawdopodobniej dzięki królowi Janowi III Sobieskiemu, który przywiózł je z wyprawy wiedeńskiej. Początkowo ziemniaki w Polsce nie były postrzegane jako roślina uprawna, lecz jako roślina ozdobna. Obecnie w wielu krajach Europy Środkowej ziemniaki są podstawą wyżywienia ludności. Przyjmuje się, że na całym świecie roczne zbiory ziemniaków mogą sięgać nawet do 300 milionów ton.
Ziemniaki składają się głównie z wody. Są źródłem węglowodanów w postaci skrobi oraz mają sporo substancji balastowych. Zawartość białka jest bardzo niska, zaledwie 2%. Ziemniaki praktycznie nie zawierają żadnych tłuszczy. Dostarczają witamin – głównie witaminy C. Witamina C jest bardzo delikatna i łatwo może ulec zniszczeniu, dlatego zaleca się, aby ziemniaków po obraniu nie trzymać długo w wodzie, lecz od razu gotować, najlepiej na parze, ale pod ciśnieniem. Aby uchronić ziemniaki przed startami witamin, nie powinno się ich przechowywać w ciepłym pomieszczeniu. Warzywa te należy również chronić przed światłem, ponieważ pod jego wpływem na ziemniakach powstaje zielone przebarwienie, zawierające trujący alkaloid, solaninę.
Wysoka zawartość skrobi to główna przyczyna sycących właściwości ziemniaka, ale ze względu na to, że jest praktycznie beztłuszczowym produktem, to ryzyko przybrania na wadze jest znikome. Największe zagrożenie dla naszej sylwetki stanowi sposób przygotowywania tego warzywa: chociażby smażenie w głębokim tłuszczu, pieczenie z tłuszczem, ziemniaczane puree z dodatkiem masła i tłustego mleka.
Warzywo to jest dość ważnym źródłem potasu, który wykazuje właściwości moczopędne i wzmacniające mięsień sercowy. Potas jest minerałem wskazanym u osób cierpiących na dnę moczanową, ponieważ redukuje wysokie wskaźniki kwasu moczowego. Ziemniaki, ze względu na zawartość błonnika, w sposób naturalny oczyszczają jelita z zalegających substancji. Witamina C oprócz pozytywnego wpływu na układ odpornościowy wspomaga skórę i dziąsła, przyspiesza gojenie się ran. Działanie witaminy C wspomaga także cynk zawarty w ziemniaku.
Najwięcej witamin jest pod skórką, dlatego zaleca się gotowanie ziemniaków w mundurkach. Ziemniak jest ważnym źródłem węglowodanów dla alergików oraz osób, które muszą utrzymywać dietę lekkostrawną.
Jak wybrać najlepszego ziemniaka?
Przed zakupem większej ilości ziemniaków warto się upewnić, czy dany rodzaj jest odpowiedni. Bardzo ważne jest, aby kupować produkt, który nie był nawożony w zbyt dużym stopniu. Można to w dość łatwy sposób sprawdzić: ugotowane ziemniaki należy odstawić do wystygnięcia, a jeśli zrobią się szarawe, ciemne, to oznacza, że najprawdopodobniej były przenawożone.
Ziemniaki, które po przekrojeniu są bardzo wodniste, świetnie nadają się jako dodatek do obiadu, natomiast te, które po przekrojeniu i złączeniu dwóch połówek są kleiste, nadają się raczej do dań mącznych, np. klusek, kopytek.
Ziemniaki i kalorie z nimi związane
100 g ziemniaków to ok. 77 kcal, 100 g frytek to ok. 300 kcal, 100 g ziemniaków smażonych na oleju to ok. 120 kcal.
