fot. Piotr Saul, Małpa Rządzi
Piotr Saul jest twórcą malarstwa mocno osadzonego we współczesności. Podczas gdy wielu spośród młodych artystów kwestionuje nierzadko ład otaczającej nas rzeczywistości, malarz z Wrocławia, a obecnie także asystent na tamtejszej ASP, stara się przeforsować własną, zaskakująco optymistyczną wizję świata.
Urzeczony malarstwem Krzysztofa Skarbka – w latach 80. przedstawiciela niepokornej grupy Nowych Dzikich – Saul reinterpretuje dokonania neofowistów, tworząc dziś pełne ekspresji, poczucia humoru i groteski obrazy, utrzymane w estetyce postmodernistycznego surrealizmu.
fot. Piotr Saul, Graffiti – Dziecko
Jest w jego malarstwie nie tylko zdystansowana postawa wobec wszechobecnego cynizmu, ale przede wszystkim szczera, niezwykle śmiała swoboda wypowiedzi twórczej oraz rodzaj głupkowatej wesołkowatości – tzw. goofy humor – typowego dla kreskówek i komiksów środka stylistycznego. Balansowanie na granicy kontrolowanej estetyki i kiczu, komizmu i śmieszności, optymizmu i infantylności, jest znamienne dla sztuki Saula, choć stanowi zabieg wyjątkowo ryzykowny. „Małpa rządzi”, „Turbo Budda”, „Alf zabiera się za barbie” to tylko kilka prac będących przykładem nonkonformizmu w twórczej działalności młodego malarza.
fot. Piotr Saul, Kaczor Donald
Saul – choć należy do środowiska akademickiego – staje okoniem wobec klasycznych zasad malarskich i aktualnych tendencji artystycznych. Obce są mu eleganckie, pełne wyszukanego smaku minimalistyczne formy dominujące we współczesnym malarstwie, podobnie zresztą jak sentymentalne powroty do modernistycznych konwencji znane chociażby z narracyjnej twórczości Magdaleny Karpińskiej, Ewy Juszkiewicz czy Macieja Sieńczyka.
fot. Piotr Saul, Krasnal
Artysta posługuje się bardzo subiektywnym idiomem artystycznym, który jeśli próbowalibyśmy sklasyfikować, wymknąłby się zapewne ze sztywnych ram klasycznych gatunków. Obrazy Saula czerpią bowiem z różnych dziedzin artystycznych, a sam artysta będąc także twórcą murali, beatboxerem i tancerzem electro boogie sprawnie przenosi te elementy w obszar malarstwa, efektownie je przetwarzając, samplując i multiplikując. Stąd w jego pracach znajdziemy nie tylko odwołania do popkulturowej stylistyki z jej uwielbieniem do grafomanii, weryzmu, kampu i absurdu, ale także silne przywiązanie do sztuki ulicy, która będąc współcześnie ważnym nośnikiem treści, zawiera swój komunikat w oryginalnej często spektakularnej formie. Silne umocowanie twórczości Saula w tradycji sztuki ulicznej oraz komiksowej, dowodzi potrzebie szczerości wypowiedzi twórczej, specyficznej właśnie dla tych gatunków, które stale mierzą się z własnym statusem działalności istniejącej na obrzeżach sztuki. Saul bezwstydnie wybiera technikę graffiti, którą posługuje się przy tworzeniu obrazu na płótnie, lub też tworzy wielkoformatowe kompozycje bezpośrednio na ścianach galerii. Zamiast pędzla sięga nierzadko po spray lub marker, farby zastępuje brokatem, ścinkami materiałów, odpadkami, które przykleja do powierzchni płótna. Ciągle poszerza swój artystyczny warsztat, kierując swojej zainteresowanie raczej w stronę nowoczesnych technologii niż szlachetnych technik malarskich. Daleko mu do cierpliwego malarza godzinami żmudnie opracowującego światłocień i laserunki – sztuka Saula ma być spontaniczna, impulsywna i przyjemna w odbiorze. Jeśli uznamy ją za twórczość prostą i niewymagającą, wywołującą jedynie efekt nieskrępowanego uśmiechu, możemy mieć pewność, że również po to Saul tworzy dziś kolorowe, optymistyczne obrazy.
Więcej prac autora: www.piotrsaul.pl
